Ονείρων Δρόμοι

''
Βιαστικά χαμόγελα
βήματα γοργά.
Ανάσες βιαστικές
κλεφτές ματιές.
Όλα γρήγορα
μηχανικά
με απουσία ποτισμένα.
Λείπουμε
απ΄τη ζωή μας
ψυχή μου.
Τιμωρημένοι
απ΄το δικό μας χέρι.
Μάθαμε
να μετράμε
πληγές.
Να τρέχουμε
σε στάσιμες
μέρες.
Φυλακισμένοι
σε τόσες
δικαιολογίες...
Πάντα από απόσταση.
Βιαστικά...
Όλα θα μπορούσα
να τα αντέξω.
Την τόση απουσία...Πως...;

Υ.Γ.....Κοίτα τι γίνεται μερικές φορές όταν σταθεί το βλέμμα ...όταν δεν υπάρχει βιασύνη...Πόσο όμορφα ενώνονται οι σκέψεις και συμπληρώνουν τα κενά...
΄΄Ο κύκλος της απουσίας''  Σκέψη που ξεπήδησε στο νου της Lina Tria Klik διαβάζοντας τις δικές μου σκέψεις...Μου άρεσε πολύ...Σ΄ευχαριστώ.

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου