Ονείρων Δρόμοι

''
Κάθομαι εδώ σε μια άκρη.
Ότι ήταν να δώσω
το έδωσα.
Ποιος ξέρει αν έχει άλλο.
Ότι ήταν να κρατήσω
το κράτησα.
Κι ας μη το ήθελα.
Όπως εκείνο...
 το αόρατο μαχαίρι
στο μέρος της καρδιάς.
Κι ας μη το βλέπω
το νιώθω...
Κάθομαι εδώ σε μια άκρη.
Χαμένη στις ερμηνείες.
Στον πανικό των αισθημάτων.
Ότι άφηνα να με ορίζει
ήταν η ψυχή.
Πάντα γεμάτη.
Μα αν ήξερες
τι κρύβω τώρα μέσα της.
Αν έστω για λίγο
μπορούσες να αισθανθείς...
Μέσα σε τόση ερημιά...
Η αλήθεια
θα σου έσκιζε
τα σωθικά.

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου