Στα αξόδευτα του νου
μαραζώνουν οι χρόνοι.
Τρένα που αδιάκοπα
ταξίδια αναζητούν.
Κι είναι που όλα
κάποτε τελειώνουν...
Δρόμοι,όνειρα,ζωές.
Περαστικοί εδώ
νομίζοντας αιώνιοι.
Φοβάμαι τη σιωπή
που πέφτει
όταν σπαράζουν
της ψυχής τα αδούλευτα.
Ευαγγελία Λυμπεροπουλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου