Δειπνούν στη μοναξιά.
Γεύονται της απουσίας την ανάσα.
Ότι άγγιξες
την αφή μου καίει.
Αν ήσουν βροχή
θα ξεχείλιζες από τα μάτια μου.
Βαστώ τη μέσα μου κραυγή
να μη με πνίξει.
Φύσηξε φευγιό...
και μπάζει θλίψη
το ανοικτό παράθυρο.
Είναι που σκόρπισαν
τα σ΄αγαπώ
στον άνεμο.
Ευαγγελία Λυμπεροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου