Ονείρων Δρόμοι

Χωρίς το δέντρο
πως να μαζέψεις τον καρπό.
Μοιάζει η ζωή μας
 χωματερή χαμένων ιδεών.
Παίζουν κρυφτό τα όνειρα μας
φεύγουν, χάνονται.
Κι είναι πανάκριβος
ο χρόνος.
Μα δεν μας χωρούν
οι μέρες πια...
Μας φτύνουν κατά πρόσωπο.

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου