Εκεί με βρίσκω...
Στων ανθρώπων τις σιωπές.
Στα χαμόγελα που κρύβουν λύπη.
Σε αυτούς που ξέρουν όσα
άλλοι φοβήθηκαν να μάθουν.
Σε αυτούς που η ζωή τους
ράγισε στα αποσιωπητικά...
Στις πλανόδιες χαρές
και στις ατελείωτες απουσίες.
Σε αυτούς που την αλήθεια αγκάλιασαν
κι ας ήταν γεμάτη αγκάθια.
Στα θέλω που αιμορραγούν
μέσα σε βρώμικα παζάρια.
Εκεί με βρίσκω...
Μια και είναι κατάρα
να είσαι γεμάτος λέξεις
και όλες να μένουνε μετέωρες.
Ευαγγελία Λυμπεροπούλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου