Ονείρων Δρόμοι

Εφήμερο

Πόσο ανυπεράσπιστα γλιστρούν οι στιγμές...
Με τις φτερούγες τους
μας αγκαλιάζουν όσο κρατάει
μια ανάσα,ένας αναστεναγμός.
Μικρές προστατευτικές στεριές
πλεγμένες κλωστές με όνειρα.
Στο πέρασμα τους σταλάζουν
αποχρώσεις και ψιθύρους εποχών.
Ύστερα σκορπίζουν...
Ανέστιες ψυχές στο χρόνο.
Υπογραμμίζοντας το εφήμερο τους.
Το εφήμερο μας...

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου