Ονείρων Δρόμοι

Τι κι αν λέω
πως κάνω βήματα εμπρός.
Κάνω να φύγω
μα πίσω γυρνώ ολοταχώς.
Στη λύτρωση της λήθης
έριξα τα δίχτυα
μα αυτό που έπιασα
ήταν της μνήμης η αγρύπνια.
Με αγωνία προσπαθώ
να απαλλαγώ.
Μα αυτή σαν κλέφτης
με ορμή τρυπώνει στο μυαλό.
Έλα μου λέει ειρωνικά.
Μην αντιστέκεσαι.
Θα θυμηθούμε επιλεκτικά
μονάχα ότι σε πονά.
Θέλω να ξεφύγω
να τη διώξω μακριά.
Μα εκείνη μου φωνάζει με αναίδεια.
Λές να σε αφήσω να φύγεις έτσι απλά;
Στο παιχνίδι ανάμεσα μας
νομίζεις πως θα είσαι νικητής;
Δεν θα το επιτρέψω,μην είσαι αφελής.
Ρώτα όποιον θέλεις.
Πάντα εγώ κερδίζω.
Αλώβητος δεν έφυγε ποτέ κανείς...

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου