Ονείρων Δρόμοι

Χαμένα ίχνη

Είναι κάτι νύχτες που γυρεύουν
ένα μονοπάτι εξιλέωσης.
Τα παλιά καταφύγια γκρεμίστηκαν.
Ελάχιστη η βοήθεια που πρόσφεραν.
Απέμεινες να μετράς πληγές,
να θρηνείς ματαιωμένα όνειρα.
Σπασμένα τα φτερά σου
σε κάρφωσαν στη γη.
Έχασες τα ίχνη σου
και στα τυφλά αναζητάς την έξοδο.


Ευαγγελία Λυμπεροπούλου