"
Θρυμματίστηκε ο κόσμος
κι οι ζωές μας
στριμώχτηκαν εντός.
Θλιμμένη η άνοιξη
κυλά στις ράγες
ενός αχαρτογράφητου
δρομολογίου
διψασμένη για ανθρώπους.
Κάθε άφιξη 
είναι ένας γρίφος.
Και εμείς ένα στοίχημα
που αγωνίζεται
να κερδηθεί.

# ε. λ. #

Και εμείς κοιτώντας
προς το μέλλον
θα ονειρευόμαστε
ξάστερες νύχτες.
Και σαν δραπέτες
που διψάσανε για φως
θα ανοίγουμε φτερούγες
να αγκαλιάσουμε
μιαν άνοιξη τραυματισμένη.

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου 

"
Ναυαγήσαμε
με πιστοποίηση.
Χαμένοι σε αναλύσεις
καταμεσής της άνοιξης.

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου 

Είναι αυστηρή
ετούτη η άνοιξη.
Λαμπερή και  απόμακρη
μας έδεσε τα χέρια.

# ε. λ. #

Αγαπηθήκαμε θα  λέμε
εις τους αιώνες.
Με ολάνοιχτα πανιά
στην κόψη του ονείρου.

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου 

"
Τα πάντα ωραία καμωμένα
σαν να είναι όλα εκεί...
Εκούσια συνουσία
εμείς και η σιωπή.

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου 

Στη λήθη  θα περάσουμε
εμείς που δεν  μιλήσαμε.
Που η φωνή  μας
δεν  υψώθηκε  ούτε μια μέρα.
Θα σβήσουμε  μοναχικά
και  απαίδευτα .
Σαν όνειρο
που δεν  βημάτισε
πιο πέρα.

Ευαγγελία Λυμπεροπούλου